Het manifest van Trots op Nederland

Nog nooit was bij Trots op Nederland het begrip zelfredzaamheid zo’n sleutelbegrip als nu. Met het recente aftreden van partijleider Rita Verdonk, die nu haar plek heeft gevonden temidden van de andere leden, komt het aan op het eigen initiatief van de organisatie om een nieuwe weg in te slaan. Op weg naar een organisatie die aan het land moet bewijzen bestaansrecht te hebben. Met een houdbaar gedachtengoed dat zichzelf in stand weet te houden na de initiële politieke moed van een politica een partij op te richten. Die de weg vooruit weet te vinden op basis van consensus en democratie en de kracht van crowds - in het politieke 2.0 landschap. Op de kracht van denken en de kracht van doen. Zoals dit manifest zal stellen: Trots gaat dat redden.

Wat een PR drama is het toch

En weer de burgemeester in het AD en de Telegraaf. Want: na veel gewacht en gedoe, is zijn vertrek nu eindelijk officieel aangekondigd. Gek dat het in de Telegraaf staat? Nee hoor. Dat krijg je ervan als je je beslissing maar blijft rekken en strekken totdat de politiek zenuwachtig wordt, en de pers er daarom bovenop duikt. Wat een PR-drama blijft het toch.

Zeg eens 'het spijt me' aan de burger

Ik verslik me vanavond bijna in de koffie als ik de Goudse Post opensla. De twee commissarissen van Cyclus - weet u nog: die allebei een dubbelrol in Ghana hadden - gaan nu op de zielige toer. Ook lees ik dat een meerderheid van de raad vindt dat ze een "handreiking" moeten krijgen. Excuses? Handreiking? Misschien wordt het tijd dat de Goudse politiek eens zijn excuses maakt voor het bestuurlijk gepruts en het verkwanselen van gemeenschapsgeld.