Raad Gouda versus Raad Apeldoorn - who's your daddy?

Even een avondje gemeenteraad Apeldoorn. Leuk - want vriend Hans Brouwer (Leefbaar) werd geinstalleerd als wethouder. Maar ook nuttig - want je kunt  twee gemeenteraden vergelijken. Mijn conclusie: de vergaderstructuur en -cultuur van de raad Gouda verdient een heerlijke makeover.

De raad Apeldoorn installeerde een nieuw college nadat het oude unaniem was afgetreden om de blamage rond de grondpolitiek. Daarnaast discussieerde de raad over de raadsopdracht die dit nieuwe college meekreeg.

Waarin verschilt de manier waarop de raad Apeldoorn (ook twaalf partijen) te werk gaat met die van de broeders uit Gouda?

Allereerst de vergaderstructuur. De discussie in de raad van Apeldoorn is veel natuurlijker. Dat vereist natuurlijk wel wat begeleiding van de voorzitter. Maar het is een verademing. In Gouda gaan bij debatten de partijen vaak op volgorde van partijgrootte en dan steekt iedereen zijn verhaaltje af. Waardoor iedereen het woord ook neemt. Daarna antwoordt het college. En vervolgens mogen de partijen wederom in tweede instantie wat zeggen, op het zelfde rijtje af. Soms is er interruptie. Maar de meeste partijen doen hun zegje en C'est ca.

Wethouder Hans Brouwer (Leefbaar) - links

Apeldoorn doet dat natuurlijker. Niet het rijtje af maar de burgemeester kijkt rond wie het woord wil. Wie wat wil zeggen, krijgt het woord. Loopt naar het spreekgestoelte. Direct is er interruptie. Daarvoor staan maar liefst vier microfoons in het midden. Maar wie vanaf eigen tafel commentaar wil leveren, mag dat ook. Waarom ook niet. Er staan snel vier, vijf man bij de interruptiemicrofoons. En sommige partijen zeggen niets. Ook goed. Spaart weer tijd.

En dus een levendige, natuurlijke discussie. Vooral geen gemekker over 2 minuten spreektijd per partij. Of wachten op je beurt.

'A far cry' van de manier waarop in Gouda -bijvoorbeeld- vorig jaar het burgemeestersdebat is gevoerd. Daarbij kregen alle partijen strikt een aantal minuten - want het college vond dat kennelijk een mooie manier om de oppositie kort te houden. De burgemeester mocht GEEN antwoord geven op vragen. En een autoritaire voorzitter van de vergadering Jan Vermeij (VVD) vervulde zijn leidende taak naar behoren en kapte bruut iedereen af die over de tijd heen ging. Just because I can!

Het gevolg van zo'n jaren vijftig-vergaderstijl is dat mensen bij zon belangrijk debat met frustraties blijven zitten omdat een goed debat uitblijft. Weet u nog: TIJDENS het onderzoek mochten de partijen al niets zeggen. NA publicatie van het onderzoek mochten de partijen niets zeggen.

En dan zul je tijdens het DEBAT ook nog eens een voorzitter hebben die erop in ramt als je over de tijd heen gaat.

Dan nummero twee: de gunfactor in de Apeldoornse raad. Ook die is relaxter dan in Gouda. Voorbeeld: De VVD is daar uit het college gewipt als gevolg van de grondaffaire. Desondanks diende de VVD zeven amendementen in op de raadsopdracht aan het college. Die bijna allemaal werden aangenomen. Hier en daar met wat tekstaanpassingen, maar ook dat ging heel soepel.

De VVD wilde bijvoorbeeld een plan krijgen van het college voor het terugbrengen van de leenquote voor  1 juli. Groen Links zei: "Als u daar "korte termijn " van maakt, dan kan ik hem steunen want anders liggen er voor het college teveel opdrachten voor de zomer".

Kom daar maar eens om in Gouda. Dat Groen Links aan Trots vraagt om het amendement iets aan te passen zodat ze hem kunnen steunen. Een wonder!

Die moties van de Apeldoornse VVD deden mij sterk denken aan de moties/amendementen van Trots op NL tijdens de begrotingsbehandeling vorig jaar - maar waarvan er in Gouda NIET EEN werd aangenomen en steeds maar weer werd "afgeraden" door een wethouder en waar de collegepartijen prompt gehoor aan gaven.

Die gunfactor geeft lucht en kweekt begrip. (En ach ja, wat voor ramp is het om een keer een motie van een oppositiepartij aan te nemen?)

Sprekend met wat Apeldoornse raadsleden, hoorde ik dat het er in Apeldoorn in het verleden ook wel eens te vriendelijk aan toe is gegaan. Tja en dan krijg je dus dat soort drama's als de blamage met de grondpolitiek.

Wat dat betreft durven raadsleden in Gouda elkaar WEL aan te spreken en zijn ze kritisch. Ze hebben uitstekende kennis. En, gebiedt de eerlijkheid te zeggen, gaan ze meer in op de details waar de Apeldoorners de een na de ander afhaakten met de woorden "ik ben niet technisch hoor, dus ja..."

Hoog niveau in Gouda.

Dus wat te doen? Hoe het beste van twee werelden te krijgen?

Door de vergadertstijl en de structuur een overhaul te geven. Met de komst van een nieuwe burgemeester is dat een mooi moment.

Ik raad de burgemeester, het college en het presidium van harte aan om eens aan de slag te gaan met een Opfrisbeurt 2012 en de Jaren Vijftig vergaderstijl in te wisselen voor een moderne soepele variant met een open en respectabel podium voor debat en discussie.