Oh ja die karatelessen - wat was daar ook al weer mee?

De verkiezingen komen er weer aan, dus hopla, de blog maar weer eens aangeslingerd, dames en heren. Tenslotte zijn veel Goudse politieke bloggers, behalve bloggomaan Theo Krins en nog een paar anderen, even in ruste gegaan tot ze vlak voor de verkiezingen van volgend jaar weer duchtig op de trompet gaan blazen. Ik wilde toch maar wat eerder beginnen. Onderwerp vanavond (om er een beetje in te komen): gesubsidieerde karatelessen.


Even de loftrompet voor journaliste Marianka Peters. Die rakelt in haar column, zo zag ik vandaag op de Goudse Post site, als eerste weer die karatelessen op.

Ik heb in mijn blog, hiero klikken, indertijd wat zout in de open gemeentelijke communicatiewond gewreven. Want babbelen over karatelessen, gratis, voor jongeren die anders rottigheid uithalen, dat was onder het toenmalig slechte gesternte van de landelijke pers, natuurlijk een beetje onhandig. Dat zou al gauw verkeerd geintepreteerd kunnen worden door de Telegraaf. Nou inderdaad, dat werd het. En hoe! Ook het mede-organiserende instituut NIVM kon de publicatie-tsunami niet wederkeren. De Goudse VVD stelde er vragen over. (Trouwens ook de partij van de sportwethouder zelve, het CDA).

Maar wat is er nu sinds die tijd gebeurd, vraagt Marianka zich terecht af.

Met veel bravoure werd besloten karate te geven aan groepen jongeren voor het bijbrengen van Restecpe! (en met fluitlessen gaat dat toch wat minder). Maar nu?

In een mooi raadsmemo werd beloofd dat twee trainers getraind zouden worden om die jongens te gaan trainen. En daarna zouden de trainers op twee scholen aan de slag gaan. Kosten 36,000 euro (overigens Rijkssubsidie, geen gemeentegeld). Dat was allemaal een prima traject, in navolging van Tilburg.

Wat daar van geworden is, dat moeten we maar raden. In het openbaar vind je weinig joepie-verhalen terug. Aldus Marianka. En aldus ook mijn eigen waarneming. Dan is er dus waarschijnlijk niet zo bijster veel gebeurd.

Rest mij u te melden dat ik niet de neiging kan onderdrukken om te glimlachen over hoe verbonden dergelijke trajecten ook weer met de politiek zijn. Yusuf Celik, nogal prominent op de  NIVM site genoemd als promotor van het Fight Right gebeuren,  blijkt ook in Tilburg actief (ja hoor!), en actief in de PvdA (ja hoor!)

Jongeren, hoe dan ook, met wat dan ook, wanneer dan ook, het maakt niet uit hoe dan ook, ergens een kans mee geven, terwijl iedereen voelt/weet/beseft dat het niet hoeft/mag/kan/hoort, daar heeft deze partij dan vroeg of laat wel weer patent op. Dat is niet erg - maar wel goed om te weten als je de volgende keer nog eens gaat klussen met dit soort, tja, optimistische maar niet heel erg realistische trajecten.

Overigens wordt het wel tijd om eens wat te horen. Het programma, dat startte eind 2011, zou 15 maanden duren. Die zijn nu dus wel voorbij. Tijd voor een raadsmemo 2.0, zal ik maar zeggen.

Met de hamvraag: hoeveel jongeren hebben hier nu aan meegedaan? Dat was volgens een memo uit 2011, nog niet aan te geven. Vol verwachting klop ik op een blok hout, want dat weten we anno augustus 2013 natuurlijk wel.