De moord op John F. Kennedy: vijftig jaar springlevend

De Kennedy Library van de Kattensingel

Op 22 november is het 50 jaar geleden dat de Democratische president John F. Kennedy werd doodgeschoten in Dallas. Maar nog steeds blijft het mysterie rond het Wie en Waarom de geschiedenis bezig houden. Op het filmfestival van Cannes gaat "Parkland" in premiere. Dit keer het verhaal over de onbekende mensen rond de moord. Maar van de trailer word je weer geen steek wijzer.


Ik mag er iets van zeggen, want ik heb de afgelopen tien jaar behoorlijk wat lectuur over de bekendste moordaanslag uit de Amerikaanse geschiedenis vezameld. Boeken, tijdschriften, kranten uit Dallas, en nogal wat Memorabilia, zoals de Amerikanen dat noemen. Ik overweeg nog steeds de complete uitgave van het Warren Commission Report aan te schaffen (wellicht ontdek ik zelf iets!). Dat zijn 24 kloeke delen. Maar ja - kastruimte he. Ik had nou net de Winkler Prins aan het oud papier meegegeven om weer wat ruimte te creeeren.

Wat we nu van deze loot aan de Kennedy-filmstam moeten vinden, weet ik nog niet. De House Assasination Committee van het Amerikaanse congres, kwam in de jaren tachtig al tot de conclusie dat Oswald niet alleen had gehandeld. Geluidsopnamen van Dealey Plaza lieten onomstotelijk horen dat er meerdere schutters bij betrokken waren.

Het lijkt er in de trailer op of men de Lone Assasin theorie maar weer eens nieuw leven inblaast. En zo blijven de voor en tegenstanders elkaar bestoken met artikelen, films en andere zogenaamde documenten.

Die onbekende mensen, waar de trailer van spreekt, zijn voor mij al geen onbekenden meer. Zapruder, de filmer van de moord, wie kent hem niet? Of James Hosty - de FBI agent die Lee Harvey Oswald al maanden schaduwde voordat hij gearresteerd werd. Wel aardig dat deze lieden nu weer eens worden belicht.

Around One O'clock - Rev. James N. Thompson

Ik hoop dat de katholieke priester, Father Huber, die halsoverkop naar het Parkland-ziekenhuis reed met zijn collega Father Thompson. Huber gaf de president het laatste sacrement, en was de eerste die aan de buiten wachtende pers vertelde dat de president overleden was. Van Thompson heb ik een door hem gesigneerd boekje waarin hij verteld van de minuten bij de president. Ook dat boekje is - slechts zes pagina's groot, een bloedstollend relaas.

"Father Huber was standing at the President's head reading the prayers for the dying. The president's wife, holding his right hand, was beside the President, standing there immmobile as a statue."

We zullen zien of Huber ook in "Parkland" voorkomt. Als dat niet gebeurt: flop!

En zo is elk detail rondom de moord al duizend keer belicht, vergroot, omgedraaid, bekeken, en van interpretatie voorzien - tot surrealistische uitvergroting van een dramatische gebeurtenis. Nog steeds weten we niet wie die andere schutters waren.

Daarom fascineert deze moord nog steeds. En zal dat blijven doen.